A.TGG

en als verblijf van de Britse kapitein Alexander Cavailé Mercer tijdens de Waterloo-campagne gediend hebben. In de twintigste eeuw werd het gebouw als vergader- en caféruimte gebruikt door de lokale toneelkring, die de wijdse achterbouw met een gietijzeren spantenstructuur als theaterzaal inrichtte. Later werd het pand tot een woning en de achterbouw tot een handelszaak omgevormd—meest recentelijk de tuin- en bloemenzaak ‘t Groene Genoegen.

De verbouwing omvat twee delen. Aan de straatkant wordt het onderkomen huis afgebroken en een nieuwbouw kantoren- en appartementencomplex gerealiseerd (zie project A.TGG 2). Aan de achterkant voorziet het ontwerp in een nieuwe woning binnen de enveloppe van de achterbouw en met behoud van verschillende authentieke elementen. De achterbouw wordt grosse modo in twee opgedeeld, met vooraan een opengewerkte dakstructuur en een ruwe, groene buitenruimte, en achteraan een nieuwe woning verdeeld over twee niveau’s. Het gelijkvloers omvat een lichte leefruimte met schuiframen die tussen de penanten van de bestaande baksteenstructuur geplaatst worden. Ook de eetkamer en de keuken grenzen via schuiframen aan het rondom rond liggende groen en het bloemenperk, zowel als aan het betonnen terras. De rechthoekige ruimte op het gelijkvloers wordt gebroken door toevoeging van een gebogen, sanitair volume. Op de bovenverdieping is het ritme en de hoogte van de dakstructuur merkbaar. Zichtbare, gietijzeren spanten doorkruisen een bureau, een slaap- en badkamer, en twee kinderkamers. Een vide boven de eetkamer geeft zichten vanuit de bureau op de tuin en brengt, samen met de nieuwe ramen in de zijgevel, licht tot diep in de woning. De centrale trap en een draaitrap in een nieuw volume in baksteen leveren een genereuze circulatie.

De woning wordt gekenmerkt door bestaande bakstenen wanden en penanten die nieuwe ramen in geanodiseerd aluminium kaderen. Vloeren in gepolijste beton en plafonds in zichtbeton combineren met het warme, rijke hout van het sanitaire blok en de bordestrap. De keuken is gematerialiseerd in groene emaille en het fornuis in inox, wat een industriële toets oplevert, samen met het naakte staal van de draaitrap en de borstwering aan de vide. Tegels in blauw en groen en sporadische kleuraccenten in roze zorgen ten slotte voor een speelse toets.